Komunitelerin Değişim Gösteren Yapısı ve Süksesyonu
Komuniteler, zaman içinde çeşitli etmenlerin etkisiyle değişim gösteren yapılarına sahiptir. Baraj yapımı, aşırı otlatma, yoğun ağaç kesimi, büyük yangınlar, toprak kaymaları, kuraklık, sel, küresel ısınma, volkanik patlamalar ya da kasırga gibi nedenlerle komunitelerin yapısı bozulabilir. Doğal süreçler sonucu da komunitelerin yapısı değişebilir.
Bozulan komunitelerin yeniden oluşumu sürecinde ortamda yeni koşullara uyum sağlayabilen türler gelişir. Bu türlerin ortam koşullarında yaptığı değişiklikler neticesinde yeni türler ortama yerleşir. Bu süreçte, türlerin aşamalı olarak birbirlerinin yerini alması süksesyon (ardıllık = sıralı değişim) adı verilir.
Eğer süksesyon daha önce üzerinde hiç canlı bulunmayan bölgelerde gerçekleşiyorsa, buna birincil süksesyon denir. Bu süreçte, liken, yosun, ot, funda, çalı ve ağaç evreleri sıralı bir değişim gösterir. Süksesyonun sonunda, komunite klimaks denen denge durumuna ulaşır ve bu evreden sonra tür çeşitli çok yavaş gerçekleşir.
İkincil süksesyon ise daha önce üzerinde bir komunite bulunan, ancak aşırı otlatma, kesim, yangın vb. nedenlerle bozulmuş ortamlarda gerçekleşir. Bu süreçte, eskiden var olan komunitenin bazı türleri hala bulunabilirken, yeni türler de ortaya çıkar.
Komunitelerin değişim gösteren yapısı ve süksesyonu, doğanın kendi kendini düzenleyen bir sistem olduğunun göstergesidir. Her türün kendine özgü bir rolü ve önemi vardır ve birbirleriyle etkileşim halinde olurlar. Bu nedenle, doğal süreçlere saygı göstermek ve çevre kirliliğine neden olmamak önemlidir.