Bitkilerin hayatta kalması için en temel yapılarından biri yapraklardır. Yapraklar, gövde ve dalların nodyum bölgesinden belirli aralıklarla çıkarlar ve fotosentez ile terleme işlemlerinin gerçekleştiği temel organdır. Sürgün kısmının bir parçası olan yaprakların ömürleri sınırlı ve büyümeleri kısadır.
Bitkilerin farklı tiplerde yaprakları vardır. Tohumun ilk gelişen yapraklarına çenek ya da kotiledon denir. Bazı bitkilerde çenekler sürekli tohum içinde kalırken bazılarında toprak üzerinde yükselirler. Bitkilerin kendine özgü şekil ve yapıda olan yaprakları, kalıtsal yapılarına ve yaşadıkları ortama uygun olarak geliştirilir.
Yapraklar, bitkinin bulunduğu ortama uygun olarak anatomik ve morfolojik özelliklere sahiptir. Örneğin, çöl bitkileri su tasarrufu ve yüzey alanını en iyi şekilde kullanmak için küçük ve kalın yapraklara sahiptir. Bu yapraklar aynı zamanda güneş yanığından korunmak için özellikle koruyucu pigmentlerle donatılmıştır.
Sonuç olarak, yapraklar bitkilerin hayatta kalması için hayati öneme sahiptir. Bitkilerin yaşadıkları ortama uygun olarak şekil ve yapıda geliştirdiği yapraklar, bitkinin fotosentez ve su dengesini en iyi şekilde sağlamasına yardımcı olur.