Canlıların çeşitli çevre koşullarında yaşayabilme yetenekleri, toleranslarına bağlıdır. Her canlı türünün minimum ve maksimum tolerans sınırları vardır ve bu sınırlar arasında kalan boşluğa tolerans aralığı denir. Örneğin, arke türü yüksek sıcaklıklarda yaşayabilirken, Escherichia coli bakterisi daha düşük sıcaklıklarda hayatta kalabilir.
Bir canlının ortam koşullarına verdiği tepki, performans eğrisi adı verilen bir eğri ile gösterilir. Canlılar, değişen çevre şartlarına uyum sağlayarak hayatta kalmayı başarırlar. Bazı canlılar değişen sıcaklık, nem, su miktarı gibi şartlara karşı iç sıcaklıklarını sabit tutarlar ve sıcakkanlı canlılar olarak adlandırılırlar. Kuş ve memeli türleri, vücut sıcaklıklarını çevre sıcaklığına karşı sabit tutabilen örneklerdir.
Diğer yandan, kertenkele gibi bazı canlılar sıcaklık değişimlerine karşı iç sıcaklıklarını sabit tutamazlar ve değişken ısılı canlılar olarak adlandırılırlar. Bu canlılar, metabolizma hızları ve aktiviteleri çevre şartlarına bağlı olarak değişebilir.
Canlılar, çevre şartlarındaki değişimlere uyum sağlayarak hayatta kalmayı başarır. Bu uyum yeteneği, canlıların homeostazi olarak bilinen iç dengelerini düzenleyerek gerçekleşir.