Vejetatif Üreme: Bitkilerin Mitoz Bölünme Yoluyla Meydana Gelen Üreme Şekli
Vejetatif üreme, yüksek yapılı bitkilerde görülen, mitoz bölünme ve yenilenme esasına dayanan üreme şeklidir. Bu üreme şeklinde bitkinin kök, gövde veya yaprağı yeni bir ferdi oluşturabilir. Bahsi geçen organlar, bitkinin vejetatif organlarıdır.
Vejetatif üremenin çeşitli yolları bulunmaktadır. Sürünücü gövde ile üreme, yumru gövde ile üreme, rizom ile üreme, çelikle üreme ve doku kültürü ile üreme bu yollar arasında sayılabilir.
Sürünücü gövde ile üreme örneği olarak çilek bitkisi gösterilebilir. Yumru gövde ile üreme örnekleri arasında patates ve yer elması gibi bitkiler yer alırken, rizom ile üreme örneği olarak ayrık otu ve zencefil bitkileri örnek verilebilir.
Çelikle üreme yöntemi, dallarından kesilen çelik adı verilen çubukları toprağa konularak veya daldırarak yeni bir fert oluşumuna imkan verir. Kavak, söğüt, asma, erik, ayva gibi bitkiler bu yöntemle üretilebilir.
Aşılama ise, bitkiden kesilen kısmın başka bir bitki üzerine eklenmesi yoluyla gerçekleştirilir. Amaç, farklı bireylerin ( aynı türün farklı iki bireyi ya da yakın akraba türlere ait iki farklı birey ) üstün özelliklerinin tek bir bitki üzerinde toplanmasını sağlamaktır.
Son olarak, bitki doku kültürü yöntemi, steril şartlar ve yapay bir besin ortamında bitkinin hücre, doku veya organ gibi kısımlarından yeni doku, bitki ya da bitkisel ürünlerin üretilmesidir. Bu teknikle, kaybolmakta olan türlerin korunması veya ticari önemi olan bitkilerin çoğaltılması amaçlanır.
Vejetatif üreme, tarımsal değeri olan bitkilerin kısa sürede ve mevcut genetik kombinasyonunu bozmadan üretilmesi açısından son derece değerli ve önemlidir.